Dirk Adriaensens - Member of the BRussells Tribunal executive committee (21 September 2010)   “It is the people of Fallujah’s cherished right to hold to account the International Community that now has both the mandate and moral responsibility to initiate proceedings to prosecute and hold accountable all those perpetrators, and to seek full restitution and compensations commensurate with the endured suffering and pain throughout the occupation period, continuing till the present day.” Dr. Muhamad Tareq Al-Darraji, President of Conservation Centre of Environment and Reserves in Fallujah – CCERF, Director of Monitoring net of human rights in Iraq – MHRI [Nederlands]

 

Despite the “end of combat operations”, American forces stepped in with ground troops and air support in three incidents in different parts of Iraq, when their Iraqi counterparts were so-called “threatened by suicide attackers or well-armed gunmen”, according to U.S. and Iraqi military accounts.[1]

 

One of those” incidents” occurred in Fallujah on Wednesday 15 September, where 7 civilians were killed and 4 injured. Their names will be added to the endless list of victims of the US aggression against this troubled city. May they never be forgotten.

·         Killed during the raid by US/Iraqi forces on 15 September 2010

Humadi Jassim Ahmed..........old man

Manzel Humadi Jassim Ahmed.........youngster

Sameer Humadi Jassim Ahmed........youngster

Sadiek Humadi Jassim Ahmed.........youngster

Abid Swissan Ahmed.........old man

Yassein Abid Swissan Ahmed.......youngster

Yassein Kassar Saad........Former Iraqi officer in Iraqi army

·         Injured civilians

Omar Humadi Jassim.......youngster

Ibrahim Abid Kassar.........youngster

Hathima Jassim (85 years old)

Ahmed Humadi Jassim ....youngster

 

The raid has raised tensions and angered the city’s inhabitants. On 16 September the city has declared a three-day long mourning. U.S. and Iraqi officials claim that the raid killed a former Iraqi officer linked to al-Qaeda group in the country. But the claim could not be substantiated and eyewitnesses and officials in the city said all the dead and injured were civilians. Schools, offices and shops were closed in Fallujah on Thursday in protest against the attack that was also strongly condemned by provincial officials of Anbar of which the city of Ramadi is the capital. The officials in Anbar have asked Prime Minister Nouri al-Maliki for an independent investigation of the raid, according to Mohammed Fathi, the governor’s advisor.[2]

 In 2003, after the fall of the capital Baghdad following the US lead invasion, Fallujah[3] remained calm and, contrary to what happened elsewhere, there was no looting. But the policy pursued by the US – UK of indiscriminate killing of civilians and of collective punishment, generated resistance in the whole area. In order to eradicate the resistance in and around Fallujah, the invading forces attacked the city and the crimes committed in the course of these attacks are the subject of a new report of Monitoring Net For Human Rights in Iraq (MHRI) called Testimonies of Crimes Against Humanity in Fallujah, Towards a Fair International Criminal Trial [4], presented at the15th Session of the United Nations Human Rights Council[5]. This report gives a grim view of a policy of collective punishment, war crimes and crimes against humanity, committed by the US forces between 2003 en 2010:

-          - The killing of peaceful demonstrators

            -  Provocation and killing of the protection and police forces of Fallujah

-          -  Arbitrary arrests and torture

-          -  The first assault on Fallujah (April, 2004)

-          -  The peace talks that could have prevented the second battle of Fallujah but were undermined by the US

-          -  The crimes of the US/UK troops in the course of the second assault on Fallujah (November, 2004)

-          -  Environmental pollution, its effects on health and the threat to future generations

Moreover, the city was totally destroyed. Dr. Hafidh al-Dulaimi, the head of “the Commission for the Compensation of Fallujah citizens” reported the following destruction inflicted on Fallujah as a result of the American attack in November 2004:

-       7000 houses totally destroyed, or nearly totally destroyed, homes in all districts of Fallujah.

-      8400 stores, workshops, clinics, warehouses, etc.. destroyed.

-      65 mosques and religious sanctuaries have been either totally demolished and leveled to the ground or whose minarets and inner halls have been demolished.

-      59 kindergartens, primary schools, secondary schools and technical colleges have been destroyed.

-      13 government buildings leveled to the ground.

-      Destruction of the two electricity substations, the three water purification plants, the two railroad stations and heavy damages to the sewage and rain drainage subsystems throughout the city.

-      The total destruction of a bridge to the West of the city.

-      The death of 100,000 domestic and wild animals due to chemical and/or gaseous munitions.

-      The burning and destruction of four libraries that housed hundreds perhaps thousands of ancient Islamic manuscripts and books.

-      The targeted destruction (which appears to be intentional) of the historical nearby site at Saqlawia and the castle of Abu al-Abbas al-Safah.[6]

A partial list of people assassinated during the first assault on Fallujah in April 2004 contains 749 names, 580 of which are males and 169 are females.[7] (Iraq Bodycount lists 26 casualties of this onslaught in its database, many of them different persons!). The number of civilians assassinated by the US during the 2^nd assault on Fallujah in November 2004 is a multitude of the 749 April murders.

As a cynical token of “good will”, the US helped reconstruct the Fallujah hospital, in which many women now give birth to deformed babies, deformities caused by illegal weaponry used by the occupation forces during the assaults: white phosphorous, depleted uranium, and other chemical and uranium weapons. With a half-life of 4.5 billion years, DU and NDU amount to a permanently available contaminant randomly distributed into the environment. An eternal curse on humanity, inflicted by the “Champions of the Free World”. 

The mainstream media has extensively reported how a British woman, Mary Bale, had been filmed dropping a cat into a wheelie bin. The cat was later released unharmed. “Whereas the story of the maltreated cat received heavy coverage for almost one week across the UK media, we (and activist friends in the United States) can find exactly one mention of the Fallujah cancer and infant mortality study in the entire UK and US national press - Patrick Cockburn’s article in the Independent. The story has simply been ignored by every other US-UK national newspaper”, write the editors of Medialens.[8]

 The article by Patrick Cockburn[9] was indeed a rare exception to the mainstream media near-blackout of news about this new scientific study, showing soaring rates of cancer and other indicators of mutagenic disorders in Fallujah[10], the city the U.S. obliterated in 2004. Results of a population-based epidemiological study organized by Malak Hamdan and Chris Busby, published on 03 July 2010 in the International Journal of Environmental Studies and Public Health (IJERPH) based in Basle, Switzerland, show increases in cancer, leukemia and infant mortality and perturbations of the normal human population birth sex ratio significantly greater than those reported for the survivors of the A-Bombs at Hiroshima and Nagasaki in 1945.[11]

As Noam Chomsky has commented, the study’s findings are “vastly more significant” than the Wikileaks Afghan ‘War Diary’ leaks[12]

The refusal of the mainstream media to write about this report is another proof of cynical negligence.

On top of that the city of Fallujah still has no functioning sewage system: Waste pours onto the streets and seeps into drinking water supplies.[13]

 And Fallujah is still under siege. Nahoko Takato, activist and aid worker of the NGO NCCI testifies:

“When I visited Falluja in 2009, it was very difficult to get permission to enter. It’s surrounded by checkpoints… Basically, only those who have IDs that are provided by the American army can enter. And only cars that get a number from the American army are allowed to enter. The Ramadi citizen can enter Falluja by foot, but he cannot enter Falluja in his own car because he needs special registration that is very difficult to get…Maybe the American army is afraid that an international will collect evidence of the pollution, uranium traces, and so on.”[14]

 The demands of the people of Fallujah, formulated in the Testimonies of Crimes Against Humanity in Fallujah, Towards a Fair International Criminal Trial report, are highly justified and should be obligatorily advocated and put high on the agenda of all Human Rights Organisations and peace movements worldwide. 

1. The inability of the Iraqi judiciary to undertake any proceedings leading to eventual trials and accountability for the crimes and violations by the U.S.-British soldiers, is clear evidence of the complicity and to the continuation of absolute occupation, thereafter the situation was ratified thereafter with the drafting of the security agreement between U.S. government and the Iraqi government confirming and regularizing this deficiency. 

It is our cherished right to hold to account the International Community who now has both the mandate, and moral responsibility to initiate proceedings to prosecute and hold accountable all those perpetrators and seek full restitution and compensations in appropriate portion and scale, commensurate with the endured suffering and pain throughout the endured periods and continuing till the present day.

 2. We appeal to the international community, to hold the perpetrators of these crimes accountable, and obtain compensation for the victims, including for the suffering and all pain endured.

3. The establishment of an international criminal court, or at least an independent fact-finding mission to look at all violations happened in Iraq by the United States since 1991.

4. The reinstitution of the Special Rapporteur on human rights in Iraq is one of the first steps that the international community can take in order to get at the truth regarding the human rights situation in Iraq.  

5. We call on all visual media and audio, which have documented the crimes of Fallujah, to send a copy to the office of the special procedures in the Human Rights Council of the United Nations, to assist victims of Fallujah and help stop these crimes.[15] 

As a final observation I’d like to stress that the people of Fallujah have all the right, according to International law, to defend themselves against the illegal invasion and occupation of their city, their country. Their right to resist should be defended by all. 

Dirk Adriaensens.

(Member of the BRussells Tribunal executive committee, 21 September 2010)

 

---

 

Fallujah, een schande voor de VS, een eeuwige vloek op de mensheid.
(Dirk Adriaensens, BRussells Tribunal Executive Committee, 21 September 2010)

 "Het is het onvervreemdbaar recht van het volk van Fallujah om de internationale gemeenschap ter verantwoording te roepen. Die heeft nu zowel het mandaat als de morele verantwoordelijkheid om procedures te starten tegen alle daders en verantwoordelijken van de aanslagen op Fallujah. De bevolking moet volledig worden vergoed en gecompenseerd naar verhouding met het ondergane leed gedurende de ganse periode van de bezetting, die tot vandaag voortduurt. "
Dr Muhamad Tareq Al-Darraji, president van het Conservation Centre van Milieu en Reservaten in Fallujah - CCERF, directeur van Toezicht op de mensenrechten in Irak - MHRI

Ondanks het aangekondigde "einde van de gevechtsoperaties" zijn Amerikaanse troepen tussengekomen met grondtroepen en ondersteuning vanuit de lucht in drie incidenten in verschillende delen van Irak, toen hun Iraakse collega’s zogenaamd werden  "bedreigd door zelfmoordterroristen of goed bewapende schutters", aldus Amerikaanse en Iraakse militaire berichtgeving.[1]

Een van die "incidenten" deed zich voor in Fallujah op woensdag 15 september, waarbij 7 burgers werden gedood en vier gewond. Hun namen worden toegevoegd aan de eindeloze lijst van slachtoffers van de Amerikaanse agressie tegen deze onrustige stad. Mogen zij nooit worden vergeten.

• gedood tijdens de inval van VS / Iraakse troepen op 15-9-2010
Ahmed Jassim Humadi .......... ouderling
Ahmed Jassim Manzel Humadi ......... jongere
Sameer Ahmed Jassim Humadi ........ jongere
Sadiek Ahmed Jassim Humadi ......... jongere
Abid Swissan Ahmed ......... ouderling
Yassein Abid Swissan Ahmed ....... jongere
Yassein Kassar Saad ........ voormalig officier in Iraaks leger
• Gewonde burgers
Omar Humadi Jassim ....... jongere
Ibrahim Abid Kassar ......... jongere
Hathima Jassim (85 jaar oud)
Ahmed Jassim Humadi .... jongere

De aanval deed de spanningen en woede van de inwoners van de stad toenemen. Op 16 september kondigde de stad een periode van driedaagse rouw af. Amerikaanse en Iraakse functionarissen beweren dat bij de inval een voormalig Iraaks officier werd gedood die zou gelieerd zijn met Al Qaeda. Maar dit kon niet bewezen worden en ooggetuigen en functionarissen in de stad zeiden dat alle doden en gewonden burgers waren. Scholen, kantoren en winkels waren gesloten uit protest tegen de aanval, die ook sterk werd veroordeeld door de provinciale autoriteiten van Anbar, waarvan de stad Ramadi de hoofdstad is. De ambtenaren in Anbar hebben premier Nouri al-Maliki verzocht om een onafhankelijk onderzoek naar dit incident, aldus Mohammed Fathi, adviseur van de gouverneur.[2]

In 2003, na de val van de hoofdstad Bagdad volgend op de Amerikaanse invasie, bleef het rustig in Fallujah[3], en in tegenstelling tot wat elders is gebeurd, waren er geen plunderingen. Maar het beleid van de VS - het Verenigd Koninkrijk van willekeurig vermoorden van burgers en van collectieve bestraffing, genereerde weerstand in het gehele gebied. Om het verzet in en rond Fallujah uit te roeien, vielen de VS-troepen de stad aan en de misdaden begaan in de loop van deze aanvallen zijn het onderwerp van een nieuw rapport van de Monitoring Net voor de mensenrechten in Irak (MHRI), gepresenteerd op de 15de zitting van de Raad voor de mensenrechten van de Verenigde Naties[4]: “Getuigenissen van misdrijven tegen de mensheid in Fallujah. Naar een eerlijk internationaal strafproces”[5]. Dit rapport geeft een grimmig beeld van een beleid van collectieve bestraffing, oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid, begaan door de Amerikaanse troepen tussen 2003 en 2010:

- Het doden van vreedzame betogers
- Provocaties en aanslagen op veiligheidstroepen en politie van Fallujah
- Willekeurige arrestaties en marteling
- De misdaden tijdens de eerste aanval op Fallujah (april 2004)
- De vredesbesprekingen die een tweede aanslag op Fallujah konden voorkomen, maar werden ondermijnd door de VS
- De misdaden van de VS / UK troepen tijdens de tweede aanval op Fallujah (november 2004)
- Milieuvervuiling, de effecten op de gezondheid en de bedreiging voor de toekomstige generaties

Bovendien werd de stad volledig verwoest. Dr Hafidh al-Dulaimi, het hoofd van "de Commissie voor de schadeloosstelling van de burgers van Fallujah" meldde de volgende vernietigingen als gevolg van de Amerikaanse aanval in november 2004:

- 7000 huizen volledig verwoest, of bijna geheel verwoest, huizen in alle districten van Fallujah.

- 8400 winkels, werkplaatsen, ateliers, ziekenhuizen, pakhuizen, enz.. vernietigd.
- 65 moskeeën en religieuze heiligdommen hetzij geheel gesloopt en met de grond gelijkgemaakt of minaretten en interieur gesloopt.
- 59 kleuterscholen, basisscholen, middelbare scholen en technische scholen vernietigd.
- 13 overheidsgebouwen met de grond gelijkgemaakt.
- Vernietiging van de twee sub-centrales voor elektriciteit, de drie waterzuiveringsinstallaties, de twee spoorwegstations en zware schade aan de riolering en drainage subsystemen in de stad.
- De totale vernietiging van een brug in het westen van de stad.
- De dood van 100.000 huisdieren en wilde dieren als gevolg van chemische en / of gasvormige munitie.
- Het verbranden en de vernietiging van de vier bibliotheken die honderden misschien wel duizenden oude islamitische manuscripten en boeken herbergden.
- De vernietigingen (die opzettelijk lijken te zijn geweest) in de omgeving van de historische site vanp Saqlawia en het kasteel van Abu al-Abbas al-Safah.[6]

Een gedeeltelijke lijst van mensen die vermoord werden tijdens de eerste aanval op Fallujah in april 2004 bevat 749 namen, waarvan 580 van zijn mannen en 169 vrouwen.[7] (Iraq Bodycount vermeldt slechts 26 slachtoffers van deze aanval in haar databank, waarvan velen dan nog andere personen!). Het aantal burgers vermoord door de VS tijdens de tweede aanval op Fallujah in november 2004 is een veelvoud van de 749 moorden in april.

Als een cynisch teken van "goede wil", hielpen de VS met de reconstructie van het ziekenhuis in Fallujah, waar veel vrouwen thans bevallen van misvormde baby's, misvormingen veroorzaakt door illegale wapens gebruikt door de bezetters tijdens beide aanvallen op de stad: witte fosfor, verarmd uranium en andere chemisch en radioactief wapentuig. Met een halfwaardetijd van 4,5 miljard jaar zullen die radioactieve partikels permanent worden verspreid in het milieu. Een eeuwige vloek op de mensheid, toegebracht door de "Kampioenen van de vrije wereld".

De mainstream media hebben uitvoerig gemeld hoe een Britse vrouw, Mary Bale, gefilmd werd terwijl ze een kat in een afvalcontainer liet vallen. De kat werd later ongedeerd vrijgelaten. "Overwegende dat het verhaal van de mishandelde kat gedurende bijna een week grote media-aandacht kreeg in de Britse media, hebben wij (en vrienden en activisten in de Verenigde Staten) slechts één vermelding van de Fallujah kanker en kindersterfte studie gevonden in het gehele Verenigd Koninkrijk en de Amerikaanse nationale pers - Patrick Cockburn's artikel in The Independent. Het verhaal is gewoon genegeerd door alle andere Amerikaanse en Britse dagbladen", schrijven de samenstellers van Medialens.[8]

Het artikel van Patrick Cockburn[9] was inderdaad een zeldzame uitzondering op de bijna volstrekte black-out in de mainstream media over deze nieuwe wetenschappelijke studie, waarin een sterke stijging van het aantal kankergevallen en andere indicatoren van mutagene stoornissen werd waargenomen in Fallujah[10], de stad die door de VS werd vernietigd in 2004. Resultaten van dit epidemiologisch onderzoek, georganiseerd door Malak Hamdan en Chris Busby, gepubliceerd op 03 juli 2010 in het International Journal of Environmental Studies en Volksgezondheid (IJERPH), gevestigd in Bazel, Zwitserland, laten een toename zien van kanker, leukemie, kindersterfte en verstoringen van de normale menselijke geboorte / sex ratio, significant groter dan die gemeld voor de overlevenden van de A-bommen op Hiroshima en Nagasaki in 1945.[11]

Naar Noam Chomsky schreef, zijn de bevindingen van deze studie zijn "veel en veel belangrijker" dan de Afghaanse Wikileaks 'War Diary' lekken.[12]
De weigering van de mainstream media om te berichten over deze studie is een ander bewijs van cynische nalatigheid.

Bovendien heeft de stad Fallujah nog steeds geen functionerend rioolstelsel: Afvalwater loopt de straat op en sijpelt in het drinkwater.[13]

En Fallujah wordt nog steeds belegerd. Nahoko Takato, activist en hulpverlener van de NGO NCCI getuigt:
"Toen ik Fallujah bezocht in 2009, was het erg moeilijk om daarvoor toestemming te krijgen. De stad is omgeven door controleposten ... In principe kunnen alleen degenen die identiteitsbewijzen hebben die worden verstrekt door het Amerikaanse leger Fallujah binnen. En alleen auto's die een nummerplaat van het Amerikaanse leger krijgen zijn toegelaten. Een inwoner van Ramadi kan Falluja te voet binnengaan, maar hij kan dat niet met zijn eigen wagen, want hij moet een speciale registratie hebben, die zeer moeilijk te krijgen is... Misschien is het Amerikaanse leger bang dat een internationale onderzoeker, die een bewijs van de vervuiling, uranium sporen, enz.. zou kunnen verzamelen."[14]

De eisen van de bevolking van Fallujah, geformuleerd in “Getuigenissen van misdrijven tegen de mensheid in Fallujah. Naar een eerlijk internationaal strafproces”, zijn zeer gerechtvaardigd en zouden hoog op de agenda moeten staan van alle mensenrechtenorganisaties en vredesbewegingen wereldwijd.

1. Het onvermogen van de Iraakse justitie om procedures te starten die zouden leiden tot processen en de verantwoordelijkheid vaststellen voor de misdaden door de Amerikaans-Britse soldaten, is een duidelijk bewijs van de medeplichtigheid aan de voortzetting van de bezetting. Die toestand van straffeloosheid werd bekrachtigd door het opstellen van de veiligheidsovereenkomst tussen de Amerikaanse regering en de Iraakse regering.

Het is het onvervreemdbaar recht van het volk van Fallujah om de internationale gemeenschap ter verantwoording te roepen. Die heeft nu zowel het mandaat als de morele verantwoordelijkheid om procedures te starten tegen alle daders en verantwoordelijken van de aanslagen op Fallujah. De bevolking moet volledig worden vergoed en gecompenseerd naar verhouding met het ondergane leed gedurende de ganse periode van de bezetting, die tot vandaag voortduurt.

2. We roepen de internationale gemeenschap op om de daders van deze misdaden ter verantwoording te houden en compensatie voor de slachtoffers te verkrijgen, inclusief voor het lijden en alle pijn die de slachtoffers doorstaan hebben.

3. De oprichting van een Internationaal Strafhof, of ten minste een onafhankelijk fact-finding missie om te kijken naar alle schendingen van het internationaal recht in Irak door de Verenigde Staten sinds 1991.

4. De herbenoeming van de speciale rapporteur voor de mensenrechten in Irak is een van de eerste stappen die de internationale gemeenschap kan nemen om te de waarheid te verkrijgen over de mensenrechtensituatie in Irak.

5. Wij roepen alle visuele en audio media, die een reportage over de misdaden van Fallujah hebben gemaakt, op om een kopie te sturen naar het kantoor van de Speciale Procedures in de Raad voor de Mensenrechten van de Verenigde Naties, om de slachtoffers van Fallujah bij te staan en te assisteren bij het beëindigen van deze misdaden.[15]

Als laatste opmerking wil ik graag benadrukken dat de bevolking van Fallujah het volste recht heeft, overeenkomstig het internationale recht, om zich te verdedigen tegen de illegale invasie en bezetting van hun stad, hun land. Hun recht op verzet moet worden verdedigd door iedereen.

Dirk Adriaensens.
(Lid van het BRussells Tribunal Uitvoerend Comite, 21 september 2010)

 

 

---