Plans for Al-Adhamiyah confirm that the US occupation and its puppets in Iraq can build nothing but open-air prisons. It will fail.  No military strategy can impose on the Iraqi people an occupation it overwhelmingly refuses. Its resistance is national and continues.  What kind of government walls-in its own people? One desperate and illegitimate, tied to the fate of a defeated occupation.

 

The latest US ploy to subjugate Baghdad — exemplified in plans to wall-in the district of Al-Adhamiyah — reveals in clarity the Great Lie of the US-led occupation of Iraq. This is nothing more than the implementation of apartheid and sectarianism by a foreign military police state, aimed to break the will of Iraqis who refuse to cede their country, its resources and future to foreign powers and their local lackeys.

 

Neither this tactic nor others will defeat the heroic resistance of the Iraqi people, which is borne both of situation and history, culture and progress. Sectarianism and apartheid cannot break the geopolitical unity of Iraq, which is a historical, social, economic and cultural reality.

 

The writing is already on the wall: the US-led occupation is bankrupt, morally, politically, economically and militarily; Maliki’s puppet government exposed as the desperate, mercenary, sectarian, seditious, incompetent, corrupt and backward cabal that it is.

 

Apartheid, not protection

 

While US troops and contractors work in haste by night, and under military cover, to wall-in “selected” neighbourhoods in Baghdad, Maliki says one thing and his advisors another. Confronted by the ignominy of the similarity between the barricades his government shunts the Iraqi people behind and the vast Zionist offensive fortification splitting occupied Palestine, Maliki backtracked, saying there are “other ways to protect” Baghdad.

 

But these walls — vast concrete blocks that the US occupation is manufacturing at a rate of 2000 per week — continue to be constructed and have nothing to do with protection and everything to do with instituting a sectarian division of Baghdad ahead of plans to divide the whole of Iraq along sectarian lines.

 

By plain logic, when the occupation builds barriers in Iraq it imposes the existence of sectarian or ethnic differences. This sectarianism was brought with the US occupation and is a keystone of its strategy. That Baghdad and Iraq continue to be united in the heart of the population is a defeat for the occupation. Walls are imposed to break this unity, while at the same time they are proof of the failure and despair of the occupation and its puppets.

 

Not only immoral, but illegal under international law

 

The option of general imprisonment is not a new strategy, nor limited to Al-Adhamiyah. Al-Dawra, Al-Ghazaliyah, Al-Amiriya, Al-Amel and Al-Adl — all in Baghdad — are among 10-30 other Baghdad neighbourhoods slated to be sealed to the outside world, joining Tel Afar, Fallujah, Al-Qaim, Samarra, Yathreb, Al-Ratba, Haditha, Hit and Al Khalidiyah as besieged “gated communities”, leaving hundreds of thousands of people under de facto house arrest and whole cities, towns and districts in de facto solitary confinement.

 

“Public order” and the exigencies of “security” cannot be used as justification for ghettoising whole neighbourhoods, towns and cities when the US-led invasion of Iraq was illegal, the subsequent occupation illegal, the puppet government but a furtherance of those illegalities, and current US military tactics but an attempt to quash the legal resistance of Iraqis to colonialism, occupation and aggression in violation of their right to self-determination.[i]

 

International humanitarian and human rights law prohibits collective punishment, mass civilian imprisonment, and grave violations of rights to freedom of movement.[ii] Occupying powers are also prohibited from engineering demographic changes in occupied countries under the laws of war. Forcible division of the population of Iraq — whether nationally or locally — is a war crime.[iii]

 

Plans for Al-Adhamiyah reveal other more nefarious aims common to plans to wall-in other Baghdad communities: Al-Adhamiyah is a historic bastion of culture, science, progress, and resistance to colonialism and imperialism. It is a centre of the national sentiment from which has emerged a sustained popular resistance to occupation. Walling-in Al-Adhamiyah is prelude to a wave of assassinations, mass violations of human rights, and political ethnic cleansing.

 

Stop the walls; stop the occupation!

 

Despite four years of brutal military aggression, the United States refuses to understand that by definition the Iraqi resistance is the entire Iraqi population resisting occupation. This desperate bid to create ghettos that can be cleansed of that legal resistance is assured to fail, short of complete annihilation of the entire resisting national population.

 

With polls reporting that over 80 per cent of Iraqis refuse the occupation, the US and its sectarian puppets will have to pacify, imprison or kill over 18 million Iraqis to succeed. America’s destiny in Iraq is thus a destiny of being rejected. The US occupation should accept its defeat and get out.

 

Every past attempt to ghettoise, wall-in or collectively imprison a population — from Warsaw to Vietnam and Algeria, through South Africa and occupied Palestine — has failed morally and militarily. US plans for Al-Adhamiyah, and indeed the entirety of Iraq, will likewise end up in the rubbish bin of history.

 

We call on people of integrity and conscience — workers, lawyers, parliamentarians, syndicates, activists, militants and practitioners — to raise their voices in protest, disgust and action:

 

Stop the military funding.

Stop the walls.

Stop the torture.

Stop the rapes.

Stop the assassinations.

Stop the plunder.

Stop the lies.

Stop the impunity.

Stop the illegalities.

Stop the occupation.

Recognise the resistance! 

 

The BRussells Tribunal Committee

http://brusselstribunal.org 

 

Please endorse and circulate this statement widely.

 

For information contact and endorsement: [email protected]

 

---

 

Read also: “Selected Neighbourhoods” - Hussein Al-alak, The Iraq Solidarity Campaign,  BRussells Tribunal Advisory Committee (24 April 2007) Ghettoizing Baghdad - Felicity Arbuthnot,  BRussells Tribunal Advisory Committee (25 April 2007) Baghdad Segregation Walls: Protecting whom? Eman A. Khammas, BRussells Tribunal Advisory Committee  (30 April 2007)

 

---

إعلان صادر عن لجنة محكمة بروكسل (25 أبريل 2007)

  

هذا الجدار سوف يكون قبرهم

 مخططات الأعظمية تؤكد أن الاحتلال الأمريكي وأتباعه في العراق غير قادرين سوى على بناء السجون في الهواء الطلق. سوف يفشلون.

ما من استراتيجية عسكرية تستطيع أن تفرض على الشعب العراقي احتلالا مرفوضا. مقاومة الشعب العراقي مقاومة وطنية شاملة وسوف تستمر.

أي حكومة تلك التي تحاصر شعبها وراء الجدران؟ إنها حكومة يائسة وغير شرعية، مصيرها مرتبط بمصير الاحتلال المهزوم.

  

إن خدعة الولايات المتحدة الأخيرة، المتمثلة في خطتها ببناء جدار عازل حول حي الأعظمية – تكشف وبوضوح الكذبة الكبيرة التي يطلقها احتلال العراق بقيادة الولايات المتحدة. إن هذا الجدار ليس أقل من تطبيق للعنصرية والطائفية بوساطة دولة بوليسية وعسكرية أجنبية، تستهدف كسر إرادة العراقيين الذين يرفضون التخلي عن بلادهم وثرواتها ومستقبلها لقوى أجنبية وخدمها المحليين.

 إن هذا التكتيك، مثله مثل غيره، لن يقدر على هزيمة المقاومة البطولية للشعب العراقي والتي هي وليدة الظرف الحالي والتاريخ والثقافة والتقدم. ولن تنجح الطائفية والعنصرية في كسر الوحدة الجغرافية والسياسية للعراق التي هي واقع تاريخي واجتماعي واقتصادي وثقافي.

 الكلمات قد حفرت على الجدار بالفعل: الاحتلال الأمريكي قد أفلس أخلاقيا وسياسيا واقتصاديا وعسكريا؛ حكومة المالكي التابعة قد انكشفت كمؤامرة يائسة وعميلة وطائفية ومحرضة على الفتنة وغير كفوءة وفاسدة ومتخلفة.

 عنصرية، لا حماية

على حين تسرع القوات الأمريكية والمقاولون الأمريكيون في العمل ليلا وتحت الغطاء العسكري من أجل محاصرة أحياء "مختارة" في بغداد بواسطة الجدار، يصرح المالكي بأشياء على حين يصرح مستشاروه بأشياء أخرى. وحين ووجه المالكي بخزي التشابه بين الحواجز التي تريد حكومته أن تحاصر العراقيين وراءها وبين الجدار الصهيوني العدواني الذي يقسم فلسطين المحتلة، تراجع المالكي قائلا "بأن هناك سبل أخرى" لحماية بغداد.

 لكن تلك الجدران المكونة من كتل ضخمة من الخرسانة والتي يصنعها الاحتلال الأمريكي بمعدل 2000 كتلة في الأسبوع لازالت محل التشييد ولا علاقة لها بالحماية وإنما هي أداة لفرض تقسيم طائفي على بغداد تمهيدا لتقسيم العراق بأكمله تقسيما طائفيا.

 إن التفكير المنطقي الواضح يقول بأن الاحتلال حين يشيد الحواجز في العراق فإنه يفرض حالة من الخلافات الطائفية والإثنية. لقد جاءت تلك الطائفية مع الاحتلال الأمريكي وهي حجر الأساس في استراتيجية ذلك الاحتلال. إن استمرار توحد بغداد والعراق في قلوب السكان هو بمثابة هزيمة للاحتلال. إنهم يفرضون تلك الجدران لكسر تلك الوحدة، لكن تلك الجدران هي في نفس الوقت دليل على فشل ويأس الاحتلال وأتباعه.

 ليست غير أخلاقية فحسب، بل هي غير شرعية تحت القانون الدولي

إن منطق الحصار العام لا يمثل استراتيجية جديدة كما أنه لا يقتصر على الأعظمية. فالدورة والغزالية والعامرية والأمل والعدل هي من بين 10-30 حيا من أحياء بغداد المرشحة للعزل عن العالم الخارجي لتنضم بذلك الى تلعفر والفلوجه والقائم وحديثة وسامراء وهيت والخالدية ويثرب والرطبة التي تعتبر "مجتمعات مغلقة" ومحاصرة مما يتسبب في تحديد الإقامة الاجبارية لمئات الآلاف من البشر إضافة إلى العزل الانفرادي الفعلي لمدن وأحياء بأكملها. 

إن "النظام العام" ومقتضيات "الأمن" لا يجوز أن تستخدم لتبرير محاصرة أحياء وقرى ومدن بأكملها حين يكون الغزو الأمريكي للعراق غير شرعي والاحتلال المترتب عليه غير شرعي والحكومة التابعة ليست إلا امتداد لحالة اللاشرعية هذه وحين لا تستهدف التكتيكات العسكرية الأمريكية سوى محاولة سحق المقاومة الشرعية للعراقيين ضد الاستعمار والاحتلال والعدوان الذي ينتهك حقهم في تقرير المصير[i][i].

 إن القانون الإنساني الدولي والمواثيق الدولية لحقوق الإنسان تمنع العقوبة الجماعية والاعتقال الجماعي للمدنيين والانتهاكات الجسيمة لحق الحرية في الحركة[ii][ii]. كذلك لا تجيز قوانين الحرب لقوى الاحتلال أن تغير من السمات الديموغرافية للبلدان المحتلة. إن التقسيم القسري لسكان العراق، سواء على المستوى القومي أو المحلي، هو جريمة من جرائم الحرب[iii][iii].

 إن الخطط الموضوعة للأعظمية تكشف أهدافا أخرى أكثر بشاعة شبيهة بتلك الخاصة بحصار مجتمعات أخرى في بغداد: فالأعظمية هي معقل تاريخي للثقافة والعلوم والتقدم ومقاومة الاستعمار والإمبريالية. إنها مركز للحس الوطني الذي طالما ولد مقاومة شعبية صامدة في مواجهة الاحتلال. إن حصار الأعظمية بالجدار هو بمثابة مقدمة لمزيد من الاغتيالات والانتهاكات واسعة النطاق لحقوق الإنسان والتطهير العرقي السياسي.

 لا للجدران؛ لا للاحتلال

رغم مرور أربعة سنوات على العدوان العسكري الوحشي لازالت الولايات المتحدة ترفض أن تقبل حقيقة أن المقاومة العراقية هي في واقع الأمر الشعب العراقي بأكمله يقاوم الاحتلال. ان هذه المحاولة اليائسة التي تسعى إلى خلق كانتونات ليتم تطهيرها فيما بعد من المقاومة المشروعة سوف تفشل بلا أدنى شك اللهم إلا إذا انتهى الأمر بالقضاء على كامل الشعب المقاوم.

 فمع استطلاعات الرأي، التي كشفت أن 80% من العراقيين يرفضون الاحتلال، سوف يكون على الولايات المتحدة وأتباعها الطائفيين أن يروضوا أو يعتقلوا أو يقتلوا أكثر من 18 مليون عراقيا كي تنجح خطتهم. إن مصير أمريكا في العراق هو الرفض. وعلى الاحتلال الأمريكي أن يتقبل الفشل وأن يترك البلاد.

 لقد فشلت كافة محاولات التقسيم والعزل واعتقال الشعوب في الماضي، من وارسو إلى فيتنام إلى الجزائر مرورا بجنوب أفريقيا وفلسطين المحتلة.. وقد كان هذا الفشل فشلا أخلاقيا كما كان فشلا عسكريا. إن خطط الولايات المتحدة الأمريكية بالنسبة للأعظمية، بل وللعراق بأكمله، سوف ينتهي بها الحال إلى مزبلة التاريخ.

 إننا نناشد أصحاب الاستقامة والضمائر.. العمال والمحامين والبرلمانيين والنقابات والنشطاء والمناضلين والفاعلين .. إلى رفع أصواتهم احتجاجا ورفضا وفعلا من أجل:

 

وقف التمويل العسكري للحرب ضد العراق

وقف بناء الجدران العازلة

وقف التعذيب

وقف الاغتصاب

وقف الاغتيالات

وقف النهب

وقف الكذب

وقف الحصانة والإفلات من العقوبة

وقف اللاشرعية

وقف الاحتلال

الاعتراف بالمقاومة!

 

لجنة محكمة بروكسل

http://brusselstribunal.org

 رجاء التوزيع على أوسع نطاق

لمزيد من المعلومات يمكنكم الاتصال بـ: [email protected]

 

 

---

Déclaration du Comité du BRussells Tribunal (25 Avril 2007)

Ce Mur est leur Tombe

 Les plans pour Al Adhamiyah confirment que l’occupation étasunienne et ses marionnettes en Iraq ne peuvent rien construire d’autre que des prisons à ciel ouvert. Cela échouera 

Aucune stratégie militaire ne peut imposer au peuple irakien une occupation qu’il refuse massivement. Sa résistance est nationale et continue

Quelle sorte de gouvernement emmure son propre peuple? Un gouvernement désespéré et illégitime, lié au sort d’une occupation vaincue 

Le dernier stratagème des Etats-Unis afin de soumettre Bagdad — dont un exemple est le plan d’emmurer le district d’Al Adhamiyah —  révèle clairement le Grand Mensonge de l’occupation de l’Iraq menée par les Etats-Unis. Il n’est rien moins que l’application de l’apartheid et du sectarisme par un état policier et militaire étranger, ayant pour but de briser la volonté des Irakiens qui refusent de céder leur pays, ses ressources, et son future à des puissances étrangères et leurs laquais locaux. 

Ni cette tactique ni d’autres ne vaincront l’héroïque résistance du peuple irakien, née à la fois de la situation, de l‘histoire, de la culture et du progrès. Le sectarisme et l’apartheid ne peuvent pas briser l’unité géopolitique de l’Iraq, qui est une réalité historique, sociale, économique et culturelle. 

Les mots sont déjà inscrits sur le mur: la banqueroute morale, politique, économique, et militaire de l’occupation menée par les Etats-Unis; le gouvernement fantoche de Maliki est exposé pour ce qu’il est: une cabale désespérée, sectaire, séditieuse, incompétente, corrompue et arriérée. 

Apartheid et non protection 

Tandis que les troupes étasuniennes et les sous-traitants travaillent en hâte la nuit et sous protection militaire pour emmurer des quartiers “sélectionnés” de Bagdad, Maliki dit une chose et ses conseillers une autre. Confronté à l’ignominie de la similitude entre les barricades derrière lesquelles son gouvernement enferme le peuple irakien, et la vaste offensive sioniste de fortification qui divise la Palestine occupée, Maliki a fait machine arrière, disant qu’il y avait “d’autres moyens de protéger” Bagdad. 

Mais ces murs – des blocs de bétons énormes que l’occupation étasunienne fabrique à la cadence de 2000 par semaine –continuent d’être construits. Ils ne visent pas à protéger mais bien à créer une division sectaire de Bagdad en prévision de la division de toute l’Iraq sur des bases sectaires. 

La simple logique veut que lorsque l’occupation construit des barrières en Iraq elle impose l’existence de différences sectaires et ethniques.  Ce sectarisme a été amené par l’occupation étasunienne et est la pierre angulaire de sa stratégie. Que Bagdad et l’Iraq restent unis dans le coeur de la population est une défaite pour l’occupation. Alors que les murs sont imposés pour briser cette unité, ils sont en même temps la preuve de l’échec et du désespoir de l’occupation et de ses marionnettes. 

Non seulement immoral mais illégal en vertu du droit international 

L’option de l’emprisonnement général n’est pas une nouvelle stratégie, ni limitée à Al Adhamiyah. Al Dawra, Al Ghazaliyah, Al Amiriya, Al Amel et Al Adl – tous dans Bagdad –font partie des 10-30 autres quartiers de Bagdad dont il est prévu qu’ils soient séparés du monde extérieur. Ils rejoindraient ainsi Tel Afar, Fallujah, Al Qaim, Haditha, Samarra, Hit, Al Khalidiyah, Yathreb et Al Ratba, comme des “ communautés bouclées” assiégées, plaçant de facto des centaines de milliers de personnes assignés à résidence, et des villes et districts entiers de facto dans l’isolement total (i) 

Alors que l’invasion de l’Iraq menée par les Etats-Unis est illégale, l’occupation consécutive illégale, le gouvernement fantoche une simple extension de ces illégalités, « L’ordre public » et les exigences de « sécurité » ne peuvent être utilisés comme justification afin de ghetthoïser des quartiers, des villes et villages entiers. Les pratiques militaires étasuniennes en cours sont en violation du droit des peuples à l’autodétermination (i) et sont une simple tentative de réprimer la résistance légale des Irakiens au colonialisme, à l’occupation et à l’agression.  

Le droit international humanitaire et les droits de l’homme interdisent les punitions collectives, l’emprisonnement en masse de civils, et les violations graves de la liberté de mouvement. (ii) Les puissances occupantes ont aussi interdiction de concevoir des changements démographiques dans les pays occupés régis par les lois de la guerre. La division forcée de la population de  l‘Iraq – que ce soit nationalement ou localement – est un crime de guerre. (iii) 

Les plans pour Al Adhamiyah révèlent des buts encore plus néfastes liés à des plans d’emmurement d’autres communautés à Bagdad. Al Adhamiyah est un bastion historique de la culture, des sciences, du progrès et de la résistance au colonialisme et à l’impérialisme. C’est le centre d’un sentiment national duquel a émergé une résistance continue à l’occupation. Emmurer Al Adhamiyah est le prélude à une vague d’assassinats, de violations massives des droits humains, et au nettoyage ethnique politique. 

Stop aux murs, stop à l’occupation 

Malgré 4 ans d’agression  militaire brutale, les Etats-Unis refusent de comprendre que par définition la résistance irakienne est l’entière population irakienne qui résiste l’occupation. Cette tentative désespérée de créer des ghettos pouvant être nettoyés de cette résistance légale est vouée à l’échec, sauf en cas d’annihilation complète de l’entière population nationale qui résiste l’occupation. 

Avec des sondages  rapportant que 80% des Irakiens refusent l’occupation, les Etats-Unis et leurs marionnettes sectaires devront pacifier, emprisonner ou tuer plus de 18 millions d’irakiens afin de réussir. Le destin des Etats-Unis en Iraq est par conséquent celui d’être  rejeté. L’occupation étasunienne devrait admettre sa défaite et partir. 

Toute tentative passée de ghettoïser, emmurer ou emprisonner collectivement une population – de Varsovie au Vietnam, et à l’Algérie, de l’Afrique du Sud à la Palestine occupée – a échoué moralement et militairement. Les plans étasuniens pour Al Adhamiayh, et en fait pour la totalité de l’Iraq, se termineront de même dans les poubelles de l’histoire. 

Nous en appelons aux personnes d’intégrité et de conscience – travailleurs, juristes, parlementaires, syndicalistes, activistes, militants et praticiens – d’élever leur voix en signe de protestation, dégoût et action: 

Stop au financement militaire 

Stop aux murs 

Stop à la torture 

Stop aux viols 

Stop aux assassinats 

Stop au pillage 

Stop aux mensonges 

Stop à l’impunité 

Stop aux illégalités 

Stop à l’occupation 

Reconnaissez la résistance!

 

The BRussells Tribunal Committee

http://brusselstribunal.org

 

Merci de signer et faire circuler cette appel le plus largement possible

pour information, contact et soutient: [email protected]  

(i)Le principe d’auto détermination des peuples est inscrit dans la Charte des Nations Unies et réaffirmé par la Résolution 2625 (XXV) de l’Assemblée Générale de lONU du 24 octobre 1970, stipulant que “tout état a le devoir de se retenir de mener toute action qui privent les peuples auxquels il est fait référence (dans la résolution)…de leur droit à l’autodétermination”. L’article 1, commun à la Convention Internationale sur les Droits Economiques, Sociaux, Culturels et à la Convention Internationale sur les Droits Civils et Politiques, réaffirme le droit de tous les peuples à l’autodétermination, et demande aux états parties prenantes de promouvoir la réalisation de ce droit et de le respecter, en conformité avec les provisions de la Charte des Nations Unies.

La commission des Droits de l’Homme a réaffirmé de manière routinière la légitimité du combat contre l’occupation par tous les moyens disponibles incluse la lutte armée ( CHR Résolution N°3 XXXV, 21 février 1979, et CHR N°1989/19, 6 mars 1989). Explicitement, la Résolution de l’Assemblée Générale des Nations Unies 37/43 adoptée le 3 décembre 1982 : ”réaffirme la légitimité de la lutte des peuples pour l’indépendance, l’intégrité territoriale, l’unité nationale et la libération de la domination coloniale et étrangère et de l’occupation étrangère par tous les moyens disponibles, incluse la lutte armée” ( Voir également les Résolutions de l’Assemblée Générale 1514, 3070, 3103, 3246, 3328, 3382, 3421, 3481, 31/91, 32/42 et 32/154)

 

L’article 1 du paragraphe 4 du 1^er protocole additionnel des Conventions de Genève de 1977, considère les luttes pour l’autodétermination comme des situations de conflits armés internationaux. La Déclaration de Genève sur le Terrorisme déclare: “ comme il a été reconnu de manière répétitive par l’Assemblée Générale de l’ONU, les peuples qui luttent contre la domination coloniale et l’occupation aliène et contre des régimes racistes dans l’exercice de leurs pleins droits à l’autodétermination ont le droit d’utiliser la force pour accomplir leurs objectifs dans le cadre du droit humanitaire international. De tels usages légaux de la force ne doivent pas êtres confondus avec des actes de terrorisme international.”

Dans l’exercice de leur droit à l’autodétermination, les peuples sous domination coloniale et aliène ont le droit de “combattre….et de chercher et de recevoir du soutien, selon les principes de la Charte” et en conformité avec la Déclaration des Principes de Droit International concernant les Relations Amicales et la Coopération parmi les Etats. C’est en ces termes que l’Article 7 de la Définition de l’Agression (Assemblée Générale Résolution 3314 (XXIX) du 14 décembre 1974) reconnaît la légitimité du combat des peuples sous domination coloniale ou aliene.

Voir également Seule la Résistance est légale de Hana Al Bayaty, Abdul Ilah Albayaty, et Ian Douglas (5 octobre 2006).

 

(ii) Sur l’interdiction des punitions collectives, voir l’Article 50 des Lois de La Haye IV,  1907: “ aucune punition générale, pécuniaire ou autre ne doit être infligée à une population pour des actes individuels pour lesquels ils ne peuvent être tenus comme conjointement et gravement responsables”; l’Article 33 de la IVème Convention de Genève, 1949: “les punitions collectives et toutes les autres mesures d’intimidation ou de terrorisme sont interdites”; et l‘Article 51, le 1er Protocole Additionnel des Conventions de Genève, 1977.

Sur la liberté de mouvement, l’Article 12, paragraphe 1 de la Convention internationale sur les Droits Civils et Politiques stipule que : “ quiconque légalement dans le territoire d’un état doit, à l’intérieur de ce territoire, avoir la liberté de mouvement et la liberté de choisir sa résidence.”

Les plans étasuniens de construire des “communautés bouclées” empiéteraient aussi sur l’exercice par les Irakiens du droit au travail, droit à la santé, à l’éducation, et à avoir accès à un standard de vie adéquat comme proclamé dans la Convention Internationale sur les Droits Economiques Sociaux et Culturels et dans la Convention de l’Onu sur les Droits de l’Enfant.

 

(iii) La construction de districts emmurés et leurs régimes associés, en contribuant à des changements démographiques en Iraq et en enfermant potentiellement des personnes protégées dans des endroits dangereux, contrevient l’Article 49, paragraphe 1 et 5 de la IVème Convention de Genève relative à la Protection des Personnes Civiles en Temps de Guerre, 1949, et comme telles – comme violations des lois de la guerre – constituent des crimes de guerre.

---

Verklaring van het BRussells Tribunal comité 

Deze muur is hun graf

 

De plannen voor Al-Adhamiya tonen aan dat de Amerikaanse bezetter en zijn marionetten in feite openluchtgevangenissen bouwen. Die strategie is tot mislukken gedoemd.

 

Geen enkele militaire strategie kan het Iraakse volk een bezetting opleggen die het in grote meerderheid afwijst. Het verzet is nationaal en duurt voort.

 

Wat is dit voor een regering die haar eigen volk ommuurt? Een wanhopige en illegitieme regering, die haar lot verbonden heeft aan een verslagen bezetting.

 

 

De laatste Amerikaanse zet om Bagdad te onderwerpen – het ommuren van het district Al-Adhamiya – legt de grote leugen die de door de VS geleide bezetting is, in alle duidelijkheid bloot. Het is niets anders dan het opleggen van een sektarische opdeling, erop gericht de wil te breken van de Irakezen die weigeren hun land, hun natuurlijke bronnen en hun toekomst over te geven aan een buitenlandse macht en haar lokale lakeien. Deze tactiek zal het heldhaftige verzet van het Iraakse volk niet verlaan. Dat verzet wordt niet alleen door de concrete situatie gevoed, maar ook door de geschiedenis en de cultuur. Sektarisme en apartheid zullen de geopolitieke eenheid van Irak, die een historische, sociale, economische en culturele realiteit is, niet breken.

 

De aanwijzingen zijn onmiskenbaar: de door de VS geleide bezetting is moreel, politiek, economisch en militair bankroet; Maliki’s marionettenregering is ontmaskerd als een wanhopige, baatzuchtige, sektarische, opruiende, incompetente, corrupte en achterlijke kliek.

 

Apartheid, geen bescherming

 

Terwijl soldaten en huurlingen ’s nachts en onder militaire dekking haastig werken aan de ommuring van “geselecteerde” buurten in Bagdad, zegt Maliki zus en zeggen zijn adviseurs zo. Geconfronteerd met de schandelijke gelijkenis tussen de barricaden waarachter zijn regering de Irakezen wil opsluiten en de zionistische muur die door bezet Palestina loopt, krabbelde Maliki terug, zeggend dat er “andere manieren om Bagdad te beschermen” bestaan.

 

Maar intussen wordt aan deze ommuring – gigantische betonblokken, die de VS-bezetter a rato van 2000 per week fabriceert – verder gebouwd. Dit heeft niets te maken met bescherming en alles met een sektarische verdeling van Bagdad, kaderend in de plannen om heel Irak via sektarische lijnen op te delen.

 

Wanneer de bezetter barrières bouwt in Irak, creëert hij daarmee zelf sektarische verschillen. Dit sektarisme is door de Amerikanen binnengebracht en is de hoeksteen van hun bezettingsstrategie. Het feit dat Bagdad, en geheel Irak, in het hart van de bevolking verenigd blijven, is een overwinning op de bezetting. Muren worden opgetrokken om deze eenheid te breken, maar al wat ze doen is het bewijs leveren van de wanhoop en de mislukking van de bezetter en zijn marionetten.

 

Niet enkel immoreel, maar volgens het internationaal recht ook illegaal

 

De optie van collectieve gevangenschap is geen nieuwe strategie, noch beperkt ze zich tot Al-Adhamiya. Al-Dawra, Al-Ghazaliya, Al-Amiriya, Al-Amel en Al-Adl – allemaal in Bagdad gelegen – zijn slechts enkele van de tien tot dertig andere wijken van Bagdad die gedoemd zijn van de buitenwereld te worden afgesloten, waardoor ze Tal Afar, Fallujah, Al-Qaim, Samarra, Yatreb, Al-Ratba, Haditha, Hit en Al Khalidiyah als belegerde “gemeenschappen achter poorten” zullen vervoegen. Honderdduizenden worden in gehele steden, gemeenten en districten in feite onder huisarrest geplaatst, tot eenzame opsluiting veroordeeld.

 

“Openbare orde” en “veiligheidsbehoeften” kunnen niet als rechtvaardiging worden ingeroepen voor de gettoisering van gehele buurten, dorpen en steden. Aangezien de Amerikaanse invasie in Irak illegaal was, zijn de daaruit voortvloeiende bezetting en de opeenvolgende marionettenregeringen eveneens illegaal. Bijgevolg zijn ook de militaire tactieken, die erop gericht zijn het legale verzet tegen de schending van het Iraakse zelfbeschikkingsrecht te breken, onwettelijk. [i]

 

Internationale mensenrechten en de wetgeving hieromtrent verbieden collectieve straffen, massadetentie en ernstige schendingen van het recht op bewegingsvrijheid.[ii] Onder de oorlogswetgeving is het bezettingsmachten tevens verboden om de demografische orde van de bezette landen te hervormen. Gedwongen verdeling van de Iraakse bevolking – of het nu nationaal of lokaal is – is een oorlogsmisdrijf.[iii]

 

De geplande ommuring van Al-Adhamiya legt bovendien andere, nog snodere plannen bloot. Al-Adhamiya is een historisch bastion van cultuur, wetenschap, progressiviteit en verzet tegen kolonialisme en imperialisme. Het is een centrum van nationaal gevoel en een voedingsbodem voor het verzet tegen de bezetting. De ommuring van Al-Adhamiya kondigt een golf van aanslagen,  schendingen van de mensenrechten en  etnische zuivering aan.

 

Stop de ommuring!  Stop de bezetting!

 

Na vier jaar brutale militaire agressie weigeren de Verenigde Staten nog steeds in te zien dat het Iraaks verzet de uitdrukking is van de weigering van de gehele Iraakse bevolking zich neer te leggen bij de bezetting. Deze wanhoopspoging om getto’s te creëren waaruit het legaal verzet is weggezuiverd,  is zonder twijfel tot mislukking gedoemd, zolang niet het gehele nationale volksverzet is vernietigd.

 

Aangezien  enquêtes aantonen dat meer dan 80 percent van de Irakezen de bezetting afwijst, zullen de VS en hun sektarische marionetten meer dan 18 miljoen Irakezen moeten pacificeren, opsluiten of doden willen ze in hun opzet slagen. De Amerikanen zouden  de afwijzing van de bezetting als een gegevenheid moeten aanvaarden en de aftocht blazen.

 

Elke vroegere poging om een bevolking in getto’s op te sluiten – van Warschau tot Vietnam en van Algerije over Zuid-Afrika tot het bezette Palestina - is moreel en militair mislukt. De plannen van de VS voor Al-Adhamiya en voor geheel Irak zullen eveneens in de vuilnisbak van de geschiedenis eindigen.

 

Wij doen een oproep aan alle integere en gewetensvolle mensen hun afkeuring te uiten in woord en daad. 

 

Stop de militaire financiering.

 

Stop de muren.

 

Stop de foltering.

 

Stop de verkrachtingen.

 

Stop de aanslagen.

 

Stop de plundering.

 

Stop de leugens.

 

Stop de straffeloosheid.

 

Stop de illegale handelingen.

 

Stop de bezetting.

 

Erken het verzet!

 

 

Het BRussells Tribunal Comité

 

http://brusselstribunal.org

 

Gelieve deze verklaring ruim te verspreiden.

Contacteer voor meer info: [email protected] 

---

„Diese Mauer wird ihr Grab sein" 

Erklärung des BRussells Tribunal Committee * zur Mauer um Al-Adhamiyah - 25 April 2007

 „Die Pläne für Al-Adhamiyah bestätigen, dass die US-Besatzung und ihr Marionettenregime nichts anderes hervorbringen als Freiluftgefängnisse" "Sie wird fallen"

"Keine militärische Strategie kann dem irakischen Volk eine Besetzung aufzwingen, die es mit überwältigender Mehrheit ablehnt."
"Der Widerstand ist national und dauert an"

Was für eine Regierung mauert die eigene Bevölkerung ein? Eine verzweifelte und unrechtmäßige, die ihr Schicksal an eine besiegte Besatzung knüpft.

(Um sich eine Vorstellung von der neuen Mauer zu machen siehe: The Controversial Wall in Pictures
http://www.iraqslogger.com/index.php/post/2500/The_Controversial_Wall_in_Pictures)

 

Die neueste US-Machenschaft um Bagdad zu unterwerfen, die sich in der Einmauerung des Bezirks Al-Adhamiyah ausdrückt, entlarvt  klar die große Lüge der US-geführten Besetzung Iraks. Es ist nichts anderes, als die Errichtung eines auf religiösen Gegensätzen fußenden Apartheidregimes einer ausländischen Militärmacht mit dem Ziel, den Willen der Iraker zu brechen, die sich weigern ihr Land, seine Resourcen und seine Zukunft an ausländische Mächte und ihre lokalen Statthalter abzutreten.
 

Weder diese noch andere Taktiken werden den Widerstand des irakischen Volkes brechen, dessen Wurzeln in der aktuellen Situation, der Geschichte und Kultur des Landes liegen. Religiöse Gegensätze und Apartheid können nicht die Einheit des Irak in Frage stellen. Sie ist eine historische, soziale, ökonomische und kulturelle Realität.

Es steht bereits auf der Mauer geschrieben: Die US-geführte Besetzung ist moralisch, politisch, wirtschaftlich und militärisch bankrott. Malikis Marionettenregime hat sich als ein verzweifeltes, korruptes, inkompetentes und klerikales Söldnerregime erwiesen.

"Apartheid nicht Schutz"

Während US-Truppen und ihre Vertragspartner nachts hastig, unter bewaffnetem Schutz daran arbeiten, „ausgewählte" Wohnbezirke Bagdads einzumauern, sagte Maliki das Eine und seine Verwaltung etwas Anderes. Konfrontiert mit der schändlichen Ähnlichkeit der Mauern seiner Regierung mit dem riesigen zionistischen Mauerwerk, mit dem das besetzte Palästina zerteilt wird, entgegnete Maliki, „es gebe auch andere Wege „Bagdad zu verteidigen".

Aber diese Mauern - große Betonklötze die vom US-Besatzungsregime in einer wöchentlichen Stückzahl von 2000 produziert werden  -  werden weiter gebaut und haben nichts zu tun mit Schutz und alles zu tun mit einer konfessioneller Aufteilung Bagdads entsprechend generellen Plänen, den Irak entlang konfessioneller Grenzen aufzuteilen.

Wenn die Besatzungsmacht solche Barrieren errichtet, ist das Ziel offensichtlich ethnische und konfessionelle Gegensätze zu schüren. Diesen Konfessionalismus brachte die US-Besatzung mit sich und ist der Angelpunkt ihrer Strategie. Daß Bagdad und der Irak im Bewusstsein des irakischen Volkes geeint bleiben, bedeutet eine Niederlage für das Besatzungsregime. Mauern werden errichtet, um diese Einheit zu brechen, während sie zur gleichen Zeit ein Beweis für das Scheitern und die Hoffnungslosigkeit der Besatzung und ihrer Marionettenregierung sind .

"Nicht nur unmoralisch, sondern illegal nach internationalem Recht"

Die Option der Umwandlung von Wohngebieten in Gefängnisse ist weder eine neue Strategie noch auf Al-Adhamiyah begrenzt. Al-Dawra, Al-Ghazaliyah, Al-Amiriya, Al-Amel und Al-Adl sind Stadtbezirke von Bagdad neben weiteren 10-30 Nachbarschaften, die von der Außenwelt durch Mauern abgeschnitten werden sollen. Sie teilen das Schicksal von Tel Afar, Fallujah, Al-Qaim, Samarra, Yathreb, Al-Ratba, Haditha, Hit und Al Khalidiyah als belagerte „eingezäunte Ortschaften", in denen hunderttausende Menschen praktisch unter Hausarrest leben und ganze Städte und Distrikte sich de facto in Einzelhaft befinden.

"Öffentliche Ordnung" und die Ausrede von „Sicherheit" können nicht benutzt werden, um ganze Wohnbezirke und Städte zu ghettoisieren.

Die US-Invasion des Irak war illegal, die anschließende Besetzung war illegal, die Marionettenregierung ist eine Fortsetzung dieser Illegalität und die aktuelle US-Militärtaktik ein Versuch, den legalen Widerstand der Iraker gegen Kolonialismus, Besatzung und Aggresssion und für ihr Selbstbestimmungsrecht zu unterbinden.

Die internationalen Menschrechte untersagen kollektive Bestrafungen, massenweise Gefangenhaltung von Zivilisten und schwerwiegende Einschränkungen des Rechts auf Freizügigkeit.
 

Besatzungsmächten ist es auch nicht erlaubt, demographische Veränderungen unter dem Kriegsrecht im besetzten Land vorzunehmen. Die gewaltsame Aufteilung der irakischen Bevölkerung ob nach ethnischen oder geographischen Gesichtspunkten stellt ein Kriegsverbrechen dar.
 

Die Einmauerung von Al-Adhamiyah weist auf andere noch schändlichere Ziele wie der Einmauerung anderer Wohnbezirke von Bagdad hin. Al-Adhamiyah hat eine Geschichte von kulturellem, wissenschaftlichem und militärischem Widerstand gegen Kolonialismus und Imperialismus.  Es ist ein Zentrum des nationalen Bewusstseins, von dem sich der Widerstand in die ganze Bevölkerung gegen die Besetzung ausbreitete. Die Einmauerung von Al-Adhamiyah ist ein Vorspiel für eine Welle von Morden, massenweisen Verletzungen von Menschenrechten im Rahmen der beabsichtigten politisch-ethnischen Säuberungen.

"Weg mit den Mauern, Ende der Besatzung !"

Trotz vier Jahre brutaler militärischer Aggression weigern sich die USA zu akzeptieren, dass es sich beim irakischen Widerstand um den Widerstand der gesamten Bevölkerung handelt. Der verzweifelte Versuch, die Bevölkerung in Ghettos einzusperren, um so den legalen Widerstand zu brechen, ist zum Scheitern verurteilt.

Umfragen belegen, daß über 80% der Iraker die Besatzung ablehnen. Das bedeutet, dass die US-Besatzer und ihre Marionetten über 18 Millionen Iraker zu befrieden, einzusperren oder zu töten hätten um erfolgreich zu sein. Amerika hat im Irak keine Zukunft. Die USA sollten ihre Niederlage akzeptieren und abziehen.

Jeder bisherige Versuch in der Geschichte, eine ganze Bevölkerung zu ghettoisieren, in kollektiven Gefängnissen einzumauern - von Warschau über Vietnam, Algerien, Südafrika bis zum besetzten Palästina - scheiterte moralisch und militärisch. Die US-Pläne für Al-Adhamiyah und den gesamten Irak werden darum im Mülleimer der Geschichte landen.

Wir wenden uns an alle Menschen mit Integrität und Gewissen  -  Arbeiter, Anwälte, Parlamentarier, Gewerkschafter und Aktivisten  -  ihre Stimme zu erheben zum Protest, Missbilligung und zur Aktion:

Keine Kriegskredite
Keine Mauern
Keine Folter
Keine Vergewaltigungen
Keine Morde
Keine Plünderungen
Keine Lügen
Keine Straffreiheit
Keine Illegalität
Keine Besetzung

Anerkennung des Widerstandes !

* The BRussells Tribunal Committee: http://brusselstribunal.org
URL des Originals: http://www.brusselstribunal.org/Wall.htm

 

---

 

 

"This wall is their grave" - endorsers

Abdul Ilah Al Bayaty

Abdullah Almefdaa

Ahmed Manai

Ali Jarouche

Amal Al Khedairy

April Hurley, MD

bashar andrea

Bert De Belder, intal/Medical Aid for the Third World

Burhan Kariem

Buthaina Al Nasseri

Carlos Varea, CEOSI

Catherine Montondo, filmmaker, Belgium

Charles Jenks, Traprock Peace Center

Chris leadbeater.Ashford, Kent UK

Comité de lutte contre la barbarie et l'arbitraire

Dahr Jamail

David Swanson AfterDowningStreet.org

Dirk Adriaensens

Dr. Curtis Doebbler

Dr. Dahlia Wasfi, M.D., www.liberatethis.com

Dr. James Harding Canada

Dr. Sinan Al-Jassar

Eman A. Khammas

Eman Al Yawer

Faruq Ziada

Ghazwan Al-Mukhtar

Haitham Alkhazragi

Hana Al Bayaty

Hassan AYDINLI, Iraqi Turkmen Front Europe Representative

Herman De Ley Em.Prof.Dr.Herman De Ley,Ghent Univ.

Hilde Adriaensens

Hossam El Hamalawy

Hussein Al-alak, The Iraq Solidarity Campaign

Ian Douglas

ibrahim saadon

Inge Van De Merlen

Iraqpatrol

Janet Stoody Canada

Janine BOREL

Jean Bricmont

Jennifer Hasenknopf

Jennifer Van Bergen

Joachim Guilliard

John Catalinotto, International Action Center

Jos Hennes, publisher EPO, Belgium

jouharah from ksa

Karen Parker

khalid J. mohamed

Laith al-Saud

Lieven De Cauter

Malak Hamdan, representative of Solidarity for Independent and Unified Iraq - http://solidarityiraq.blogspot.com

Maroc pad

Merry Fitzgerald, Europe-Turkmens of Iraq Friendship Association

Michael Parenti

Michel Chossudovsky

Mohamad Kalary

Mohammad Abdus Samad Degide

Munir El Kadi

Munthir AlBaker

Nada Kassass

Nazar Al Amir

Nilofer Bhagwat

Nizar Sabbagh

nuha alane

Nuha Shomaly

Omar Talib Abed

Patrick De Boosere

Paul V. Rafferty, U.N. OBSERVER & International Report

Prof. David Miller, Strathclyde University, Glasgow, Scotland, Co-Editor www.spinwatch.org

PROF. DR. SALAM M. SALICH

Sabah AL-MUKHTAR President ARAB LAWYERS ASSOCIATION (UK)

Sendis Ahmad

Sheridan Peterson

Sigyn Meder, Iraq Solidarity Association in Stockholm

Souad N. Al-Azzawi

Tareq Al Dulaimi

The Tomorrow Arab